Joanna Chmielewska, a właściwie Irena Barbara Kühn z domu Becker. Urodziła się 2 kwietnia 1932 w Warszawie. Jest autorką powieści kryminalnych, sensacyjnych, komedii obyczajowych, a także książek dla dzieci i młodzieży.

Wczesny okres dzieciństwa pisarka spędziła w Grójcu oraz Warszawie. Jako mała dziewczynka wiele czytała i już w bardzo młodym wieku marzyła o napisaniu własnej powieści. W 1943 roku została oddana do internatu u Sióstr Zmartwychwstanek na warszawskim Żoliborzu. Później uczęszczała do gimnazjum, a następnie wraz z rodzicami wyprowadziła się na jakiś czas do Bytomia. Okazało się, że jest w jednej klasie ze swoją dawną koleżanką, Janką (późniejszą absolwentką historii na Uniwersytecie Warszawskim), z którą  mogła się zaprzyjaźnić oraz która stała się pierwowzorem postaci kilku powieści Chmielewskiej. Podobnie było z członkami rodziny pisarki. Również jedna z nauczycielek została później opisana w jednym z utworów – Zwyczajnym życiu.

Rodzina Chmielewskiej pragnęła, żeby przyszła pisarka została lekarzem, jednak jeszcze w liceum młodą Chmielewską zaczęła interesować architektura i ją właśnie wybrała później jako kierunek studiów. W czasach szkoły średniej poznała swojego przyszłego męża, Stanisława Kühna. Wcześnie zaszła w ciążę i wzięła ślub. Studia zaczęła już jako mężatka, a w 1951 roku urodziła pierwszego syna. Ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, uzyskując tytuł inżyniera architekta. Pracowała m.in. w Samodzielnej Pracowni Architektoniczno-Budowlanej Blok, w Energoprojekcie, w Biurze Projektów Stolica. Brała udział w budowie Domu Chłopa. Tematyka związana z pracą z tego okresu pojawiała się później w jej powieściach.

Chmielewska Debiutowała w 1958 na łamach czasopisma "Kultura i Życie" jako prozaik. Przez pewien czas pisała w "Kulturze i Sztuce" na tematy związane z architekturą wnętrz. W 1964 miał miejsce debiut książkowy – wydała sensacyjną powieść Klin. Od 1970 r. zajmuje się wyłącznie twórczością literacką. Łączny nakład jej powieści w Polsce przekroczył 6 mln egzemplarzy, natomiast w Rosji – gdzie uważana jest za najpoczytniejszą pisarkę zagraniczną – 8 mln. Jej książki tłumaczono na języki obce, aż 107 razy.

Joanna trudni się w pisaniu głównie literatury pięknej dla dorosłych i młodzieży. Mimo tego, w jej zapleczu artystycznym można znaleźć również poradniki oraz dwie powieści dla dzieci (1994 Pafnucy, 2003 Las Pafnucego). Jej najsłynniejsze dzieła to m.in.: Klin, Wszyscy jesteśmy podejrzani, Zwyczajne życie, Romans wszechczasów, Nawiedzony dom, Ślepe szczęście, Tajemnica, Duża polka, Harpie, Trudny trup, (Nie)boszczyk mąż, Babski motyw, Bułgarski bloczk, Kocie worki, Porwanie, Byczki w pomidorach, Gwałt, 7 tomów autobiografii. Jeśli chodzi o znakomite poradniki, to można wymienić również (1996) Jak wytrzymać z mężczyzną (1996) Jak wytrzymać ze współczesną kobietą, (2001) Jak wytrzymać ze sobą nawzajem, (2005) Przeciwko babom!, (2007) Traktat o odchudzaniu.

Chmielewska publikuje od 1964 roku.