Karol Ludwik Koniński ur. 1891 we Lwowie, zm. 1943 w Rudawie. Krytyk literacki oraz publicysta, badacz kultury ludowej. Pisał o zjawiskach, które miały miejsce w życiu społecznym oraz politycznym. Opowiadał się przeciwko antysemityzmowi oraz faszyzmowi. Twórczość literacką traktował jako okazywanie kondycji psychicznej pisarza. Jako krytyk literacki, nawiązywał do założeń krytyki modernistycznej. Cenił przede wszystkim pisarstwo Karola Irzykowskiego oraz twórczość Jana Kasprowicza.

Do znanych dzieł Konińskiego zalicza się Straszny czwartek w domu pastora. Pisarz porusza problematykę religijną, kwestie umiejscowienia jej w życiu człowieka oraz rolę przypadków. Koniński pozostawił po sobie intymny pamiętnik o charakterze konfesyjnym. Po wojnie ukazał się on w dwóch tomach Nox atra oraz Ex labyrintho. Zapiski te stanowią przykład interesujących wyznań na temat sensu istnienia wiary chrześcijańskiej w obliczu wojennej katastrofy. W czasie wojny Koniński prowadził dziennik, w którym analizował kolejne przyczyny klęski wrześniowej 1939 r. W notatkach tych znajduje się także wiele spostrzeżeń o charakterze metafizycznym. Koniński był także cenionym badaczem kultury ludowej. W 1938 roku wydał fundamentalną antologię Pisarze ludowi.