Polityka Polska pismo środowiska Ruchu Młodej Polski (RMP) stała się w latach 80-tych XX w. głównym ośrodkiem krystalizacji myśli i strategii prawicowej opozycji antykomunistycznej. Jej znaczenie polegało przede wszystkim na stworzeniu języka, którym pod koniec lat 80-tych i w latach 90-tych niemal cała prawica (i nie tylko) opisywała rzeczywistość schyłkowego PRL-u, proces odzyskiwania suwerenności przez Polaków, dominację na scenie politycznej postsolidarnościowej lewicy, ale i wewnątrzprawicowe spory. W tym sensie czternaście numerów pisma opublikowanych do 1989 r. i pięć numerów, które wydano już legalnie, stało się prawdziwą szkołą myślenia i działania politycznego dla ludzi, którzy w III Rzeczypospolitej znaleźli się w tak odmiennych ugrupowaniach jak Unia Demokratyczna i Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, redagowali i Gazetę Wyborczą, i Gościa Niedzielnego, i Pro Fide, Rege et Lege. Warto więc przyjrzeć się Polityce Polskiej właśnie z perspektywy jej znaczenia dla polityki polskiej lat 80-tych i 90-tych, mocniej zaakcentować wątki, które dla jej autorów nie zawsze były najważniejsze, pokazać wyraźne dziś, a wówczas nieoczywiste,
Zasadniczy błąd wielu programów politycznych polega na myleniu perspektywy: program celów maksymalnych traktowany jest jako program celów bieżących. Uważamy, że ten błąd był bodaj główną przyczyną przegranej Solidności w grudniu 1981 roku. W szczególnie trudnej sytuacji, w jakiej znajduje się sprawa polska, tego błędu perspektywy popełniać nie wolno.
W naszych rozważaniach chcemy go uniknąć. Jesteśmy wierni wizji niepodległej, demokratycznej Polski, ale nie łudzimy się, aby mogła być ona uznana za realny program na dziś i na jutro. Aby program polskich celów maksymalnych mógł być urzeczywistniony w przyszłości, konieczne jest spełnienie pewnych zewnętrznych warunków, na które nasz wpływ może być jedynie ograniczony, i osiągnięcie przez nas szeregu celów etapowych. To już zależy przede wszystkim od nas. Będą one stanowić niezbędny fundament przyszłej niepodległości. Punktem wyjścia dla sformułowania programu na dziś i na bliską, dającą się przewidzieć przyszłość, musi być realistyczna ocena aktualnego stanu sprawy polskiej. (fragment tekstu Między Polską naszych pragnień a Polską naszych możliwości, 1984)