Na przedpolu Jałty. Wspomnienia z tajnej służby w dyplomacji Jerzego Kurcyusza to kolejna nowość, która ukazała się nakładem Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej i Wydawnictwa Neriton. Licząca ponad 300 stron publikacja stanowi zapis służby w dyplomacji w czasie II wojny światowej. Wstęp do wspomnień przygotował dr Dariusz Wegrzyn.
Autor wspomnień, Jerzy Kurcyusz (1907-1988), był doktorem prawa, adwokatem, prezesem Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska, członkiem władz Stronnictwa Narodowego, Obozu Wielkiej Polski oraz Obozu Narodowo-Radykalnego. W 1938 r. został wybrany do Rady Miasta Warszawy z ramienia komitetu wyborczego Ruchu Narodowo-Radykalnego. Po agresji Niemiec na Polskę zgłosił się do wojska, ale nie został przyjęty z powodu braku broni i problemów ze wzrokiem. Pełnił jednak służbę w Straży Obywatelskiej w Warszawie.
Pod koniec 1939 r. podjął decyzję o wyjeździe do Francji jako wysłannik kół ONR. Tam został skierowany przez gen. Władysława Sikorskiego do prowadzenia łączności cywilnej pomiędzy rządem emigracyjnym a okupowanym krajem. We wrześniu 1940 r. otrzymał zadanie zorganizowania placówki łączności z siedzibą w Stambule. Rola, jaką tam odegrał, była niebagatelna. Placówka przez ponad trzy i pół roku była jednym z kluczowych ogniw konspiracyjnego łańcucha komunikacyjnego.
W 1947 r. podjął decyzję o wyjeździe na stałe do Polski. Pracował jako radca prawny i adwokat. W latach 80. był m.in. doradcą działaczy Solidarność i obrońcą w procesach politycznych.
Jerzy Kurcyusz nie dożył upadku systemu komunistycznego w Polsce. Jego pogrzeb odbył się 29 listopada 1988 r. Kilka dni potem Służba Bezpieczeństwa, czyli policja polityczna PRL złożyła do archiwum teczkę jego inwigilacji jako osoby niebezpiecznej dla władzy komunistycznej. Co się stało, że ów zasłużony mecenas był uważany za zagorzałego wroga komunizmu? Warto zapoznać się z historią jego życia, aby zrozumieć nie tylko jednostkowe losy, ale też naszą historię pisze dr Dariusz Węgrzyn we wstępie do publikacji.
W 2006 r. Jerzy Kurcyusz został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
